Borculo, Bedrijventerreinen 2011

4.2 Ecologie

In Nederland is de bescherming van natuurwaarden in twee wetten geregeld, namelijk in de Flora- en faunawet (2002) en in de Natuurbeschermingswet (1998). De Flora- en faunawet is gericht op de bescherming van soorten, terwijl de Natuurbeschermingswet gericht is op de bescherming van leefgebieden.

Gebiedsbescherming
De bescherming van gebieden is geregeld via de Natuurbeschermingswet 1998 of via bestemmingsplannen van de gemeenten. De Natuurbeschermingswet bepaalt wat er wel en niet mag in de beschermde natuurgebieden. Activiteiten die mogelijk negatieve gevolgen kunnen hebben voor de natuurwaarden mogen niet plaatsvinden zonder vergunning. Verder is iedereen verplicht zorgvuldig om te gaan met natuurgebieden, de zogenaamde zorgplicht.

Het plangebied maakt zelf geen deel uit van een 'beschermd' natuurgebied (Natura 2000, Beschermd Natuurmonument, Nationaal Landschap). Ook liggen geen gebieden in de directe omgeving van het plangebied met een dergelijke status.

Wel is de door het plangebied stromende Berkel (inclusief oevers) aangemerkt als Ecologische verbindingszone (EVZ). Deze zone is zo bestemd in het bestemmingsplan dat de waarden in voldoende mate zijn gegarandeerd.

Aangezien het bestemmingsplan geen nieuwe ontwikkelingen mogelijk maakt, is het niet vereist om ecologisch onderzoek uit te voeren.

Soortenbescherming
Sinds 1 april 2002 regelt de Flora- en faunawet de bescherming van in het wild voorkomende inheemse planten en dieren. Aangezien het bestemmingsplan geen nieuwe ontwikkelingen mogelijk maakt, is het niet vereist om ecologisch onderzoek uit te voeren.